Odam Şiiri - Kenan Yiğit

Sefil konak,kötürüm ve suskun yazgım
Bütün renklere küskün hüznün dolar içime
-Kaç seherdir,dört duvarım benzi soluk odam
Dökülür yaprakların düşlerimin içine

Düşler ki sis,buğusunda penceremin
Gizlenmişlerdi zamanın bulanık suyuna
Yitik hazineleriydi batık gemilerin
Yosun tutmuş o ihtiyar sayrılı odamda

Sayrılı odam kasvetli havasını
Ceset Çiçeği misali çevresine yayar
Hüzün pınarında ki buhranlı bakışlarını,
Bu havalar,Ölümlü Meleğim seni yorar

Ah Bu havalar bakirenin bakışı
Kadar titrek,duru ve utangaç gözlerinden
Coşup aksın sana mahzun odam,gün ışığı
Bulup tenini öperken asırlar ötesinden
Fısıldasın kulağına o ölümsüz sözleri