Oda Şiiri - Cem Hire

İçe açılan kapının gölgesi
bir S çizerek kırılıp düşüyor kapıya,
anahtarınkiyse kapının tam altına.

Kapının altı, dışarıdan girmesi
muhtemel kedilere karşı
eski bir kilimle kaplı.

Kilimin püskülleri, kedi kuyruğu gibi;
kapının buzlu camında
eski tiyatroların afişleri.

Ölü pantolonlar sarkıyor
karanlık masalardan,
yağlıboya sarkıp damla damla
uzanıyor usta oyuncuların yüzlerinden.

Paslı sürgülü kilit ıskalıyor kapıyı,
-kapının kolu gölge bir el gibi - kapı mı tıkladı?

Yaslı koltuğun kolu kırık,
ona yaslanan kol şimdi açıyor
kapanmayan kara çantadan çağlayanı:

Üzülür belki ama alışmış eşyaları,
"Kaptanın Dizeleri", ilkyazda, şimdi
kapının çalan zili!