Oda Şiiri - Güney Güneyan

Hiç anlamayacaksın değil mi beni
bilmek bile istemeyeceksin içimde ne kadar yer işgal ettiğini
ki sinirden piç kuruları ile dövüşüp, duracağım gecelerce
seni hatırlayacağım sensizliğin koynuna her girişimde
az sonra ise evin yolunu tutacağım, deli miyim ne
henüz değil gibi, ama olacağım günün birinde
bir kadeh de benim gibi kalmış tezgâh üstü dünde
tadı kaçmış pek tabiî, her neden ise yok benim de.

Kaldırımdan geçen bir kedi yine göz kırpacak bana
yarım ağız ile gülüp, bir sigara tutuşturacağım dudaklarım arasına
hatta üşenmez isem bir sandalye çekeceğim alta
ziganasız sigaralar saracağım, atacağım sağa, sola
daha beterini anlatayım, dinlemek de istemezsin ama
çöpçüler bile kızmıyorlar artık sokağa fırlatıp durduklarıma
bilsem neyin neden olduğunu şu yalnızlığıma
gelir isen diye hep bir mum yakıyor bu oda.