sarı boyalı odam; küçücük dünyam benim!
sana da iki camdan göz kırpan bir güneş var!
oysa bu mezarlıkta,kayboldu rüyam benim;
gömdü anılarımı dört tane sarı duvar...
baktım baktım hep aynı,çatık kaşlı her yanın!
yüzüme hiç gülmedi acımasız tavanın...
en kara zindanlardan daha nemli nefesin!
hislerime gölgesin,hayallerime perde!
terazide gam ile keder yüklü kefesin,
can veren bir askerin figanısın siperde...
düşlerim düğüm düğüm,hayal kuramıyorum!
aç kapıyı ne olur burda duramıyorum...
Kayıt Tarihi : 21.1.2008 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üniversite 2. sınıfta soğuk bir aralık gecesi yurdun 12. nolu odasında binbir hasret içerisinde şiir yazmaya çalışırken kaleme aldığım bir şiir bu. camdan baktığımda sokak lambasının ışığından süzülen kar taneleri, bir fincan çay ve derinlerden gelen bir müzik...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!