Oda Şiiri - Bilgin Çabuk

Evin küçük odasında,
Halının tam ortasında.
Yere uzanmışımda,
Beni seyrediyorum.
Pencereler dönüyor,
Perdenin arkasında.
Yalnızlığım oynuyor,
Hayat sinemasında.
Duvarlarda parlıyor,
Tekliğimin gölgesi.
Beynimi hırpalıyor,
Yokluğumun sillesi.
Kimliğimi dürtüyor,
Hiçliğin ıstakası.
Piçliğimi örtüyor,
Garipliğin hırkası.
Sustuğumu duymuyor,
Duyguların ustası.
Yensede doyulmuyor,
Ayrılığın pastası.
Kararan gözlerimde,
Gitmelerin yaftası.
Bitti belki özümde,
Ömrümün son haftası.