Oda Şiiri - Eylül Yılmaz

Her gün aynı....
Her gün......................
Sabah bir melek gibi senin yanında hayaller.....
Özlem dolu yürek...
Akşama doğru dayanılmaz parçalanmışlık....
Bitmişlik.....
Yine gelmeyeceğini görünce bu gözler.....
Dinlemiyorlar beni....
Gecenin bir yarısı ağlamaklı uyanıyorum...
Yüzüme yorganı bastırıyorum.....
Kendi hıçkırığımda..
Seni arıyorum...
Hiddetle fırlıyorum yataktan.....
Işığı açıyorum...
Sadece kendi gölgem duvarda....
Bir sesine razıyken....
Kendimi nereye saklasam.....
Bilemiyorum.....