ocak başında oturdum
arkam dondu
önümde buğday kavurdum
yanarken incir odunu
kokusunu savurdu
çam ağacı çatır çatır hararetli yanar
çıradır kokusu
meşe için için yanar
insan misali
dayanıklı olur koru
anlatılmaz kokusu
uzayıp gider alevler boy boy
ağaç cinsleri soy soy
rakıyı da kadehe koy koy
alev ocakta
duman bacada
birde başımda
ocak başında oturdum
yananların (!)
kokusunu soludum
1981 Çanakkale-Yenice
Mebrure Coşkunsu SucoşkunKayıt Tarihi : 4.10.2006 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Su Coşkuna teşekkür ediyorum çok güzel şiir yüreğine sağlık....''
TÜM YORUMLAR (3)