Ocak 2004 Kar Yağıyor...

Ocak 2004 kar yağıyor;
Her taraf beyazlıklara bürünmüş.
İhanetin sedef kakmalı kaması karlar altında,
Sadece kabzasının ucu açıkta.

Mor menekşelerin üzerindeki kar serpintileri,
Işıltılar içindeki gökteki yıldızlar gibi cümbüşte.
Üşüyorum, mor sümbüller gibi ve de korkuyorum,
Asfalt üzerindeki ayak izleri kayboluyor.

Her taraf bembeyaz,
Kaybolmuş sanki bütün kirlilikler.
Sevinir gibi kıpırtıda yüreğim,
Özlemin izleri dönüşüyor acıya.

Sevgiden söz edilir,sevmekten delicesine,
Umarsız bakışlardan bahsedilir aranırcasına.
Ve de ölmekten bahsedilir yalnız kalınırcasına,
Terk edilmekten, terk etmekten söz edilir, şaşkınca.

Kar yağmıştır, örtmüştür bütün kirlilikleri,
İhanet çizmeleri derin izler bıraksa da beyazlıklarda.
Adım, adım yaklaştığını görürsünüz gölgenize,
Birkaç damla yaş, buzlaşarak akar şaşkın bakışlarınızla.

Ocak 2006, yine kar yağıyor,
Paltomun yakasına sarmaladığım kulaklarım,
Uğultularını zar zorbela duyuyor ihanetinin.
Sivrilmiş sedef kakmalı hançer, böğrünüze doğru yönelmiş.

Şaşkın bakışlarda kalır göz bebekleri,
Birkaç damla kanınız akar beyazlıklara.
Onca kirlilik arasında tertemiz kalır kanınız,
Boşuna çırpınmakta yürek, unutur sevinç kıpırtılarını.

Ve ihanet;
Ve de merhametsizlik.
Kahpece vurmak onur verdi sanki ona,
Kendisi bir zamanlar merhamet dilencisiyken.

Güç kazanmış sanki ruhu, etrafındaki kalabalıklarıyla,
Gururlanmakta gibi bakışlarda kendi dünyasına.
Bir yudum ekmeğe muhtaç bakışlardayken,
Tekmeler oldu ekmek getiren avuçları.

Hayat;
Çaresizliklerini unutan insanlara hep ders vermemiş midir?
Unuttu;
Bir yudum suyla ekmek bandığını.

Böbürlendi;
Ruhunu sattığı şeytani güçle.
Unuttu;
Kimsesizliğini, kaybolduğu kalabalıklarında.
Bir bardak çayla şen kahkahalarda boğulurken,
Sinsi gülüşlerin ardında bakışlarını kaçırmada.
İhanet;
Hep bir yerlerde çukur kazdı, gömmek için sevgiyi.

Sen;
Ve de ben, bir dünya gibiydik, koskoca bir bütün.
Parçalandık, ihanet senin payına düşen ve de gömülen,
Benim payıma da düşen acı ve de taşımak, sonsuza.

Işıltılı dünya senin payın,
Özlemini hep çektiğin.
Güle, güle arkadaş, başın selamet olsun,
Demek bana düşen. 17/Ocak/2006 Mustafa yılmaz

Ve Ocak 2008 yine kar yağıyor….
Boş ver…