Ocağım Söndü Şiiri - Kemal Tekir

Temel, Karadeniz’den dönmüş,
Arkadaşı Cemal’i ziyarete gitmiş,
Cemal, Temel’i buyur etmiş,
Temel’ e havadis sormaya başlamış.
-Ne var? , ne yok memlekette?
Anlat bakalım, Temel
Temel başlamış,anlatmaya:
-Memlekete, çok kar yağdı,
Çakallar, kurtlar, aç kaldı,
Aç kalan hayvanlar, ne yapsın?
Hepsi indiler köye kadar.
-Köye zararları odlumu?
-Çakalın biri, sizin kümese girmiş.
-Yoksa tavuklara bir şey mi yapmış?
-Hayır, çil horozu yemiş.
-Peki, bizim Karabaş neredeymiş?
Sizin Karabaş, eşeği ısırmış.
-E..sonra ne olmuş?
-Eşekte Karabaş’a çifte atmış.
-İyileşti mi bari?
-Maalesef çiftelere dayanamamış, ölmüş.
_Eşek değirmende değil miydi?
-Babanın tabutunu, köye getirmişti.
-Uy…babam öldü mü yoksa?
-Öldü ya, ananın ölümüne çok üzüldü,
Üzüntüye dayanamadı öldü.
-Ah,garip anam, o da mı öldü?
-Öldü ya, eviniz yanarken kurtaramadık.
-Ne diyorsun,Temel,?
_Desene sen, ocağım söndü