Öbür Dünyada Şiiri - Uygar Kocatürk

Esiyor bir tanyeli dogudan vuruyor dalga dalga saclarina gözlerin ask la bakiyor bana seni seviyorum dercesine tutuyor ellerin ellerimi sanki zincirlenmis kelepce gibi sariyorum kollarimla seni o an kaybedecekmis gibi uyaniyorum birden rüyamdan yaslar damliyor gözlerimin ucundan aklimda yok baska sana kavusmaktan.

Artik dayanmaz yüregim ayriliga tek carem sikacam kafama bir kusun ama bulusacagiz öbür hayatimizda