kan sesli bir sözcüktü adın
aort damarımda
gayya kuyusundaki son damla kadar
eşsiz...
kalbime kan değil
geldin sen oturdun
aydınlığınla tanıştı yüzüm
gökkubbeyi sende tanıdım
karanlığa ihanetim
sana sadakatimdir...
soylu bir zamandı
seni severek geçirdiğim
gözbebeklerine kıyamadığım için
bana baktığın anlara aklımda
gözüm gibi bakıyorum...
yağmur öncesi telaşları gibi
hayaline koşuşturduğum
tez elden soluğumu bırakıp
zamana ve aşka
tanrıyı gücendirmek istemiyorum...
ağlama o zaman
gözyaşlarını topraktan kıskanırım
toprağın olurum...
Kayıt Tarihi : 15.4.2012 01:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kağan İşçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/04/15/o-zaman-89.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!