Ö L Ü Y O R U M
z
Sen , hiç arafta asılı kaldın mı ! ?
Ve karanlıklar içinde bir adım ötesini bilmeden ilerledin mi ?
Adımların seni sonuna götürürken,
Vardığın sonun ne olacağını düşünmemek için düşüncelerini ellerinle boğdun mu?
Ben ah ben.... Tüm bunları yaptım.
Kendi kendimin katili oldum.
Yaparken damarlarım çekildi bedenimden
Acı duymayacak kadar hissizleşmeyi diledim tüm kalbimlen
İkiden, bir olma gerçeği hücrelerimi esir alırken
Tek kişilik bir hayalin enkazında kaldım üstelik yaşarken
Sonsuzlukta kayboluyor kelimelerim
Toplayıp bir şiir bile yazamıyor kalemim
Tüm duygularım yer değiştirdi bu savaşta kim hangi taraf bilmezken
Kaybettiğim şeydi benliğim..
Sahip çıkılması gerektiğini düşünürdüm oysa sevgilere
Ellerin ellerle,gönüllerin gönüllerle birleştiği dünya denilen bu izbe yerde
Bilinmeze doğru düşüyorum ,
Tut ellerimden ya da...
Ört üstümü ne olur, ben sensiz üşüyorum.
Ö L Ü Y O R U M...
z
Kayıt Tarihi : 29.9.2024 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!