Köyde büyüdüm ben on beşine kadar
Yerlerde hasır kerpiçtendi duvarlar
Çok modaydı o zaman pilli radyolar
Arıyorum ben o yılları.
Gaz lambası yanardı akşamları herkeste
Ya kavurga olurdu ya da hedik çerezde
Ne de tatlı olurdu acı soğan közde
Unutamıyorum ben o yılları.
Hayat odasında ocak yanardı
Ocağın etrafına herkes dolardı
İçtiği suya insan kanardı
Özlüyorum ben o yılları.
Unuturmuyum hiç eşeğe binip bostana gitmeyi
Teveğinden koparıp kavun yemeyi
Hele de sapta ateş yakıp firik ütmeyi
Nasıl unuturum ben o yılları.
Akşam olunca eve dönerdi koyunlar
Anasını arar bulurdu kuzular
Ne de güzel kokardı çiçek açmış yazılar
Özlüyorum ben o yılları.
Az mı bostan topladık karşı tarlada
Üzümü yemesi bir başka oluyor omcada
Saygı,sevgi vardı o zaman yeğende amcada
İstemiyorum ben bu yılları.
Oturup hepsini yazmak gerek
Ne de güzeldi bilirmisin o tahta terek
Katığı yoğurdu yerdin görerek
Unutamıyorum ben o yılları.
O kadar çoktu ki o zaman güzellikler
Hepsinin yerini aldı şimdi çirkinlikler
Almakla da kalmadı dizboyu oldu rezillikler
İstemiyorum ben bu yılları.
O kadar çok şey varki yazmak için
Teknolojiyi bende isterim onu bir geçin
İnsanlara zulüm var söyleyin neden,niçin
Özlüyorum ben o yılları.
Kayıt Tarihi : 22.6.2007 09:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!