Sarp yerden o karanlığa inişin
Patladı karanlık yayıldı güneşin
Susamıştı âlemler, sen su derdin
Bunamıştı beşer, ilaç verdin
Beşerin kalpleri taş gibi, kuru
O; öksüz, yetimin yetişti nuru
Gelişin can verdi hayatsız çöle
Nuru nehir, rahmeti döndü göle
Kâbe nin yanında yüce bir yetim
Belliydi âleme geliş niyetin
Dava bir nizam, söyledi tevhidi
Yıkılmayan putları o, devirdi
O; nurun gönüllerde korunaklı
Ümmetindeydi yetimin hep aklı
Doğuşunla ümmetini diledin
Girmem ümmetsiz cennete söyledin
Mekânda münezzeh ile buluştun
Ümmetinin adına sen konuştun
Diledin affı diledin cenneti
Tamam, eyledi İslam la nimeti
Âlemler içinde hayırlı ümmet
O; yetimin hürmetine bu himmet
24.03.2011
Fethi YıldızKayıt Tarihi : 3.11.2014 18:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!