Ne ister ki ölüm bizden?
Ne hanımız, hamamımız, ne topumuz, tüfeğimiz var.
Yine da sevinçliyiz yaşamaktan yana,
Çok ağrımadıkça başımız
Ve çok yüklenmedikçe kader üstümüze
Hep, şükretmişiz halimize...
Bir kelebeğin kanatlarında
Doyasıya yaşayabilmişiz özgürlüğü
Ve-isterseniz inanmayın-
Elimizle su vermişiz örümceklere,
Kâh, bir yaz gecesi esintisine,
Kâh, bir yağmur sonrası çimen kokusuna,
Ya da bir yavru kedinin şirinliğine tav olmuşuz.
Kim sever bizi, kim sevmez; bilmem ama,
Görebildiğimiz herşeye,yüreğimizin alabildiğince
Sevgiyle dolmuşuz;
Mutluluğu, sevmekte bulmuşuz.
Tümen tümen gelse de üzerimize tüm karanlıklar,
Yüreğimizde sevginin o sıcak ışığı var.
Sürecek bu yürüyüşümüz
Yolun biteceği 'o yer'e kadar.
(1994)
Ünal BeşkeseKayıt Tarihi : 27.11.2007 23:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevginin ve saygının olmadığı yerde her şey biter.
Mükemmel eserlere imza atıyorsunuz efendim.
Şiirlerinizi okumak büyük keyif veriyor.
Yürek dolusu tebrikler.
Saygımla
Ne hanımız,hamamımız,ne topumuz,tüfeğimiz var
Yine da sevinçliyiz yaşamaktan yana,
Çok ağrımadıkça başımız
Ve çok yüklenmedikçe kader üstümüze
Hep,şükretmişiz halimize... ''
Güzellikleri görebilmek, onlarla yaşamanın mutluluğuna ermek, şükrederek yaşamak...
İnanın en güzelini yapmışsınız efendim...İnsan sevgi duyuyorsa her şeye, mutluluğu yakalamış demektir. O sevgi ışığı ki, (tüm karanlıkları aydınlatacağına inanıyorum.)yolunuzda olsun hep...Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (4)