Bir zarif saraydı gönül,
Çatısı sevgi ile örtmüştüm
ihtiras rüzgarı söktü savurdu çatıyı
ayrılıklar dağlar gibi gerilince araya
hüzün bulutları çöktü üstüne
sonra hasret yağmurları yağdı
Özlem seli yıktı duvarlarını
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
