Bir esnemeyle başladı günümüz
O tatlı, akıcı gülüşmemiş
Görülmemiş bir karanlıktan çıkarken aydınlığa
Gece vakti güneş doğuyordu içime.
Bir mutluluk gözyaşıydı o inci taneleri
Ellerinde kaybolan çizgilerden uzaklaşarak
Yüzüne konan yılların deneyimleriydi
Gözlerin beni bırakıp giderken arkadan el sallayan.
Bir koşuşturmacaydı hayatım aslında
Seni gördüğüm andan itibaren
Seni kaybedeceğim güne kadar
Uzun bir koşuşturmaca.
Akşam vakti bom boş sokaklarda
Sen hoplayarak yükselirken yerden
Ben uçuyorum zannederken
Ellerimi bırakacağını akıl edememiştim.
Şimdi uyandım yüzyıllık uykumdan
Yeniden esnedim yatakta ağır ağır
Bu sefer sen yoktun karşımda
Bu sefer gülüşmeler yoktu dudağımda
Bu sefer ben yoktum hayatta.
Kayıt Tarihi : 2.4.2014 03:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!