O şûh-i mevlevî hüsniyle reşk-i âftâb oldı
Tenûreyle derûn-i hâlede çün mâh-tâb oldı
Görüp dil germ-cevlân şu’le-i cevvâleveş rûyın
Misâl-i mûy-i âteş-dîde vakf-i pîç ü tâb oldı
Semâ’ içre olınca hoy-feşân gül-berg-i ruhsârı
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta