O Sondu Ve Küçüktü Şiiri - Sadi Pekyiğit

garip bir ağırlık bedenimde
tarifsiz bir sızı yüreğimde
bir tuhafım bu akşam seni
özledim ne akan yaşlar avutuyor
ne bu yaşlarla yanan gözlerim

usulca egilip fısıldadı kulaklarıma
yoklugumu duydugun o pempe düş benim
bir damla öpücük kondurup acemi dudaklarına
müptela etti kendine milim milim
ömrüm kış, ömrüm bahar olsa bile ne çıkar

yanımda sen yoksun ya ölmenin tadı bile yok
konuşmasakta uçuşuyor yine martılar
yine gölgeler dolaşmakta elele
ve kalbimi aglatan o virane şiirler
öldügün o yerde hala söylenmekte

cennet bagçelerinde el ele yürümeyi
düşledigim tek kızdı gidişi sanırım
müzmin bir güneş tutulması
saçları,mizaçları otantik huri özelligiydi

o sondu ve küçüktü...