Her gün
doğar gibi yapan
lâkin hiç doğmayan
hiç günlerdir
biraz daha zor nefes alarak
başlıyorum hayata
o hayat ki biliyor bu artık sonbaharım.
Sanırım bunlarda
koparılmadan önce dalımdan
ve sökülmeden zoraki
toz beyaz toprağımdan
son çiçekler olacak açtığım
yazdıklarım, çizdiklerim, karaladıklarım.
Ve dahi O da
bir beni bilen
ve bir benim bildiğim
son huzurlu
ki huzuru bıçak
son tebessümümdür
O dur ki; yaşadığım en son tebessümlü anım…
S.Güler-30.4.2016
Sezai GülerKayıt Tarihi : 30.4.2016 14:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/04/30/o-son-tebessum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!