Köhnemiş hayat prangalarla bezenmiş,
Adım atılan her yerde kibir; ahkam kesilmiş.
Vurulmak vuslata tek yol! oda neymiş?
Desinler aldırma sen!
Adında, sen gibi kimsesizleşmiş.
Mağrur gözlerin daldı ise yine afaka,
Gurbet nedir ki! senin için,
Gizliden kalan geçmişine nafaka.
Hazin bir oyun , berbat bir güreş
Varlık içinde yokluk almış seni abluka ...
Kayıt Tarihi : 10.5.2017 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!