O Sevgi Babama Şiiri - Korhan Aydın

Yaraların, ışığın içinden geçtiği yerlerin,
Herşeyden fazla, her birimizin aklında.

Onsuz nefesin, çiçeksiz veya meyvesiz,
Eski kuru bir ağaç gibi, durmak aslında.

Söyle, hayatın adı evrenin sırrı, değil mi,
Ne olursa peşini bırakmaz attırır kalbini.

Bulmak için ayağa kalkman gerek ama,
Nasıl olacak, hiç denemezsen bir daha.

Ayak ayak olduğunu toprağa bastığında
İnsan insan olduğunu, onu bulduğunda.

İste, al, kaybet, umut yaşamak, bu hep
Derinlerde, hem korkup hem üstelemek.

Çember misali, dönme dolap, sonunda,
Gözle sanma sakın, ruhunla baktığında.