O Sen Şiiri - Kağan İşçen

hiç düşünme güncel suçlarımı
endişelenme yağmuru severek
damla damla ağaran çile benim
yıllarımı sensiz sıkıntıya sokarak
an be an çoğalan sıla benim

içinde olmaya alıştığımız evler gibidir
sevmek yılları bir çırpıda sayarak
kuğu boyunlu çocuklar aklıma bıraktığın dildir
kapına düşmüş üşüşmüş ve korkarak
acıyı aşkla yoğuran yurtsuz göçebe benim

bırakılmış ülke ertelenmiş ömür sen
bilmezdim nasıl sevilir bir ömrü erteleyerek
nasıl bırakılır yeryüzü bir uçtan bir uca tüm
hayatı geçiştiriyorum yalnız seni seni severek
gözlerimde yuvalanan kendine bir ev kuran
damarlarımda atan bu asit yağmuru sen

yağmalanır yürek bilirim yığınla ansızlık
o bir hayalin yeşermiş imkansızlığı sen
nerde bir çocuk ağlasa hep aynı sonrasızlık
sarayları yıkılmış kralın sararmış çaresizliği sen
dağılmış ordular gibi ayrılık içimde ezik
boynu bükük diyarların anlatılmamış öyküsü sen

bunu bu boşluğu ateşler mi doldurmalıydı
sancılı yapayalnız sonbaharlar gibi yitik
boşalmış sahnelerin sahte oyuncusu perdeleri örtük
arkamdan bakakalan akşamın kimsesiz karanlığı o sen
önceliklerimi bıraktım önümde sonralarımın uyumsuzluğu
dünümden bugünümden yarınımdan artakalan
aşklarıyla yağmalanmış bir tanrının uykusuzluğu
o sen