O(rab) Şiiri - İsmet Kanat

Yagmur yagar gökten,
Yerden mi yagması gerek,
Nimet verir gökten,
Gökten mi atması gerek.

Bal, et,süt,ekmek,
Yagıyor damla damla gökten,
Bütün bunlar yoksa,
Emeksiz mi geçsin bilekten.

Mevla teşbih yapmış,
Sihirsiz bir sinekten,
Salisede kanat çırpar,
Süt dahi verir inekten.

Her organ onundur,
Ruhun dahi onundur,
Yaratılmış bir gözünden,
Onu gördüm diyen odundur.

Beynin kainat onundur,
Odun bile onundur,
Anan baban onundur,
Anlamayan odundur oda yine onundur.

O bize verdi herşey,
Bilecegin tek şey,
Bilimsiz olan herşey,
Bilinen bilinmeyen herşey yine onundur.

Tek farkın zihin,
Tek çıkar bilim,
Tektir saten ilim,
Anlatsanda anlatmasanda onundur.

Dünya döner etrafın,
Güneş ile etrafın,
Bir yıl eder,
Bilmesende döner bilsende.

Gözün senin güneşin,
Kalbin olur yıldızın,
Bir periye tutulmuş,
Perinde onundur perçeminde onundur.

Kalbin zili yoktur,
Tahtası vardır,
Tak tak atarda,
Tahtasında yazan yine onundur.

Madde ile ölçülen milletler,
Zengin olur veya fakir,
Sanat ile yolun,
Daim açık olur anlamayanda odundur.

Tahta kalp,odun yine vucuttur,
Özde güneş ruh soyuttur,
Madde ile Ruh bir vucuttur,
Anlarsan sanat,madde ise yine odundur.