-Bir gün bir çok ağaç bir meydanda toplanmışlar, el ele tutuşup oynamaya başlamışlar. Meşe, kayın, çam, badem ve çeşitli meyve ağaçları da. Kimi uzun, kimi kısa, çeşit, çeşit yeşilin her tonunda yapraklarla. Sonra onları gören kurt, çakal, tilki, türlü kuşlar da katıldılar kendilerince oyuna. Hey! bende varım dedi, mor sarmaşık sarılmıştı bir serviye. Karınca seslendi yerden, iyi ki geldiniz ne rahat dolaşıyorum burada. Kuşlar şakırdadı, taşlar arasından küçük dere çağıldadı, ne kadar güzel, ne temiz hava. Bir sincap atladı, beni de alın kollarınıza. Yılan sürünerek aktı kayadan hızla. Kaplumbağa boynunu uzattı kabuğundan usulca.
Yağmur bulutları gelip, durdu. Ah ne kadar nem var burada. Sonra mis kokularını saldı ıhlamur geniş dallarıyla. Toprak ellerini uzattı yanaklarına ne kadar yumuşak dedi ve besleyici. Renga renk çiçekler açtı gülünce yüzünde. Mantarlar ve otlarda vardı orda.
Çocuklar geldi. Piknik yapmaya, büyükleri başlarında. Oynadılar doya, doya. Ne kadar güzel manzara dedi büyükler resim aldı yan yana. Hepsi mutlu oldular, bol bol Oksijen aldılar. Tüm ağaçlar tutundular sımsıkı toprağa ve orman dediler bu oyuna.
Boynunu büktü erozyon. Yer yok burada artık bana diye usulca uzaklaştı oradan. Rüzgarlar hızını kesti, yağmurlar mutlu yağdı sonra, güneş mutlu doğdu tüm onlara ve ormana sahip çıkanlara.
16.3. 2010 İST
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
