O özünde sevgi var... Şiiri - Hasan Belek 2

​Güneş kıskanır onu, nuru vardır yüzünde
Hiçbir fani varlığa, kem söz olmaz sözünde
Hikmet dolu bakışı, hayatın her cüzünde
Rabb'im ilham eyledi, o özünde sevgi var.

​Bir tebessüm eylese, güller açar bağında
Dertlilerin yoldaşı, gençliğinde, çağında
Zalimin karşısında, mazlumların dağında
Zirveye yazdırdığı, o izinde sevgi var.

​Ne kimseyi incitir, ne de kırar kalbini
Bilir bu fani mülkün, gerçekte sahibini
Dostlarına adamış, kendi muhabbetini
Yüreğinin en mutena, ayazında sevgi var.

​Kötülüğe eğilmez, onurludur duruşu
Sanki bir bahar gibi, toprağa dokunuşu
Sözü, sohbeti hoştur, kalbe her bir vuruşu
Kainata seslenen, o sazında sevgi var.

​Ona yoldaş olanın, sırtı gelmez hiç yere
Umut olur her zaman, bahtı olan her şerre
Gönül kapısı açık, giren her bir beşere
Misafir eylediği, o gözünde sevgi var.

​Gecenin zifirinde, bir yıldızdır, parıldar
En çaresiz anında, imdadına o yollar
Şefkatiyle sarınca, huzur bulur tüm canlar
En amansız anların, o pozunda sevgi var.

​Mevsimler ondan sorar, baharı, yazı, kışı
Nakış nakış işlenmiş, o hilal gibi kaşı
Yüreklere fer verir, anlamlı her bakışı
Gözlerinin değdiği, her yüzünde sevgi var.

​Dostluğun manasını, onda anlar görenler
Onunla bir arada, huzur bulur erenler
Selam olsun yoluna, canı gönül verenler
En samimi ettiği, o sözünde sevgi var.

​Hasan der ki dostumun, kıymetini bilene
Yoldaş olurum elbet, benim ile gelene
Sevgi tohumu eker, kurumuş her ölene
Gönlünün ta derinde, o özünde sevgi var...

Hasan Belek
06 Ekim 25-Akçay