O Olmasin Şiiri - Neslihan Ayakta

Bu ağlamak nereye kadar gider
Bir başlangıcı doğumum olan
Bu ağlama sonunu bulamıyor
Korkuyorum, bağıramıyorum
Gözyaşlarım sessizce, sakin bir şekilde
Almış başını gidiyor
Kendimi parçalamak istiyorum
Hiç susmadan saatlerce ağlamak istiyorum
Belki gözyaşlarımın seli alıp onu getirir
Ama hayaller gerçek olsa
Seni hergün görürdüm biliyorsun
Gözyaşlarım yetmiyor hiçbirşeye
Yetmiyor, yetişmiyor imdadıma
Seviyorum işte suç mu?
Yalnızım, tek başımayım
Yaptığım tek şey ağlamak
Seni istiyorum çıkgınca
Diğerleri avutamaz ne beni
Ne de kalbimi
Ama olmuyor, olamıyor işte
Bu girdaba kapılmış gidiyorum
Bazen beni çekip çıkartsa da
Yine yanlışlıkla itiyorsun be aşkım
Farkında mısın bilmem
Ne kadar çok kırıyorsun beni
Kahroluyorum aşkımdan!
Neden o diye kızdım kendime gecelerce
Ortalıkta ne bir cevap var
Ne de bir destek
Hep yanlış insanları seviyorum
Yeter artık acı çekmek istemiyorum
Ama ben alışkınım
Yeter ki sen mutlu ol
Neden benim olmuyorsun
Neden kollarını bana açmıyorsun
Kolların neden sarmıyor bedenimi
Senin omzunda neden ağlayamıyorum
Bazen kendime o değil desem de
Sadece kendimi kandırmaya çalışıyorum
O olmasın diyorum, o olmasın!
Çünkü onun kalbi uzaklarda
Ya da ben öyle istiyorum
Ama o kendini bilmez insan
Ah kalbim ne kadar yanıyor
Hücrelerine ayrılacak neredeyse
Sevgimse atomlarına ayrıldı
Her bir atom ona olan sevgim
Bir parçam, bir parçası
Boş şeyler değil bunlar
Yanıyorum, içim yanıyor
Ve çok seviyorum.