O oda Şiiri - Agit Akbaş

Kederin törpüsünde bileniyor ömrüm biliyorum. Zamanın tortusu altında kayboluyor. Kendimi kandırmaya nerden başlasam başlayayım,pencereyi aralayıp yaramdan bakıyorum sokağa...
Yaramdan bakıyorum okul vakti küçücük bedeninde birikmiş yorgunluğuyla eve dönen çocuklara.

Parmaklarımın değdiği her yerden, boşluğa, basamak inmek gibi bir alışkanlığıyla ayağımın düşüyorum. Yüreğim dahil bütün uzuvlarımın bir eylemsizlik isteği düğümleniyor boğazlarında. Sonra bir koşmak oluyorum. Ayaklarımın önümden geçiş sahnesini izliyorken,varıyorum odaya!. Ayağının basmış olması muhtemel her yeri tahminlerde buluyorum. Öpmüş olmasam bile içime çekmişim,işte o kadar çocukluğum tutuyor...

Karanlık maviden bazen daha güzel oluyor...
Karanlık maviden bazen daha güzel bir renktir
Karanlık başkalarını sen görebilmeye seçenektir..

Fikrim "loading" gibisi bir beklenç ile aralıklar bırakmış duygularıma. Sayfalardan sözümü koparmışım,sen istersen odamda bekle;ben sulardan toplayıp sözcükleri geleceğim/umutları...

Yalnızlık giymiş yılgın bir sine. Yalnızlık giymiş bir adam öylesine....

Alıp geleceğim sen odamda beklesene...

Dışarda ne kadar kaldığımı mazlum da bilmiyor ya:) unutkan ve dalgın bir tahminle ancak mazlum bilebilir yediğim soğuğun süresini.:)

Bugünlerde iyi olan bir şey olduğunu göstereceğim sana. Bugünlerde odamdan dünyaya açılan bir pencere bile oldu. Güneş ışınlarını bazen ikinci veya üçüncü yansımasından yakalayabiliyorum odamda düşünsene. Bugünlerde iyi birşeyler oldu...
...mmm
Aslında
Aslında ne yalan söyleyeyim bugünlerde iyi olan hiç bir şey oldu..

Ben altı kez ağladım üç gün içinde. Ortalama günde iki.Cumayı geçtim. Cuma...
Şşşşşt annem namazda...

Kederin törpüsünde ömrümün bilendigini ben uydurdum. Aşınmaktan arkasından ışık seçilir bir yüreğe kavuştum bugünlerde. Az daha kal delinir de. Az daha dur/odamda hemde. Gözlerimi yerden koparıp geleceğim,dilimden ismini/fikrimden gözlerini. .

Kederin törpüsünde bitmiş ömrüm,sen odamda bekle,ben gömülüp
Gömülüp
Gelmeyeceğim....