O Oda (2) Şiiri - Tuğba Bowie

Görmeyeli odadaki ufak değişiklikler,
Yetmemişti anı temasını değiştirmeye.
Yalnızca bana etki eden hisler,
Uyanıyorlardı birer birer içimde.

Rüzgarın defalarca sarstığı perdeler;
Kokularını hala koruyorlardı.
Tavandaki ışıklı çokgen desenleri;
Aynı şekilde parıldıyorlardı.

Şuan koltuk rolüne bürünmüş yataklar;
Üzerinde kurduğum düşleri,
Herşey detaylarıyla hatırlıyorlar,
Tıpkı ben gibi, benim gibi.

Açılıp kapanmaktan yorulan kapı!
Hâlâ itaat ediyor açıl isteğime.
Bej rengiyle yere yığılan halı;
İzin veriyor üzerinden geçmeme.

Orada hissettiğim tüm duygular;
Hepsine geçmiş,hepsi biliyorlar.
Hislerim gibi yaşıyorlar hâlâ,
Ve yaşayacaklar ömür boyunca.