Gecenin karanlığı,
Sokakları doldurmuş!
Adımlarının sesi,
Kulaklarımın içinde.
Başı,
Pardüsesine gömülü.
Her lambanın,
Altından geçerken,
Gölgesi uzuyan bir adam...
Gece sabaha koşuyor,
Yolu yarılamış gibi zaman!
Penceremden uzandım,
Bir tek O var sokakta...
Ağzında sigarası,
Dumanı sanki baca...
Derdi,
Arkadaş mı ne?
Bu karanlıkta,
İşin ne be adam?
Ne insanlar var,
Bu da bana rastlayan!
İnsan,
Üzülüyor doğrusu.
Bir dost,
Bir arkadaş...
Herşeyden kıymetlisi,
Samimi bir insan!
Derken,
Sokağın sonunda,
Kayboldu O adam!
Ardından üç el,
Silah sesi duyuldu...
Yoksa O adam!
Vurdu mu,vuruldu mu?
16.Eylül.2025
01:06 Salı
Mustafakemalpaşa/ Bursa
Hüseyin Varyeter
Kayıt Tarihi : 16.9.2025 21:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!