Evet
Çok acemiydim
O nispette de tedirgindim
Ne kadar çok sosyallikten uzak bir nefestim
Bir kız arkadaşla konuşmaktan dahi terleyen fakirdim
Çünkü öğle bir eğitimden geçtim, her gördüğüm kızı kardeşim bildim
Onlardan gelen teklifleri hiç düşünmeden reddederdim, kendi halinde bir gariptim
Birlikte gezmeyi, hissiyatı zindeleştirmeyi, hayaller diyarında nefeslenmeyi istemezdim
Henüz vakit var derdim, hiç bir arkadaşımın telkin ve tavsiyelerini dinlemez ve asla benimsemezdim
Ve hatta tahsil hayatımda bana yakın olan kız arkadaşlarımı kıskandıklarını fark ederdim, garipserdim
Bazen sual ederlerdi, neden senin etrafında bu kadar kız varda bizlerde yok diye, niyetlerini göz ardı ederlerdi
Bilmezlerdi ki, her kız evladı bir anne ve babanın muradıdır, ne kadar masum ve saf kalırsa o kadar makbuldür
İyi niyet ve samimiyeti kim ihlal ederse, ahlak ve hayâdan yoksun bir marazdır, her şartta tedaviye muhtaçtır...
Kayıt Tarihi : 1.5.2014 13:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!