Çokluğu ifrite döndürür...
Yokluğu ocak söndürür...
Kıtlığı,acâyip bir zehir;
Yavaş yavaş öldürür...
İyi,güzel duyguları,
Bin parçaya böldürür...
İhtirâsın sert kırbacı,
Şaklar menfaat sırtında...
Ya atlasa büründürür,
Ya da,çıplak süründürür...
Kader zâlim...
Çile sonsuz...
Ne onunla rehâ mümkün...
Ne onsuz...
Kayıt Tarihi : 18.1.2007 15:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!