Duydum canikom hasta yatıyor evde
Benim nasıl üzüldüğümü o ne bilecek
Ben başka yerdeyim o başka yerde
Ben ondan daha dertliğim o ne bilecek
Son baharmı geldi ne doğa matemde
Sanki hüzün mevsimi keder var bende
Ey tabibler hekimler çare yokmu bu derde
Bülbül ayrı düşse Gülünden o ne bilecek
Hasta duyunca bilse ben nasıl üzüldüm
ezildim ince süzceçlerden süzüldüm
Gökyüzünde dizilen Yıldız idim çözüldüm
Bana ne haller olduğunu o ne bilecek
Kendi ölmedi ama beni öldürdü
Yüreğimi yaktı küle döndürdü
Azıcık aklım vardı onu da götürdü
Nasıl yaşadığımı o ne bilecek
Tabip olsaydım hastalığına çare bulsaydım
İlaç olupda tüm dertlerine deva olsaydım
Beni sevseydi de yüreğinde yansaydım
İçerde ki yangının harını o ne bilecek
Kalemsiz çaresiz halsiz kaldın köşede
Teselli arasan da içki kalmamış şişede
Nasıl hüzünlendin eser yok eski neşende
Neşe mi var hüzün mü o ne bilecek
Kayıt Tarihi : 27.6.2024 09:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!