Bir şarkının tam ortasında, en güzel yerinde durmaktı,
Çalı gibi kirpikleri vardı, arıların yaptığı gözlerini gölgeleyen,
Cehennemin dibinde,
serinlikti.
Gölgelikti,
uyunmak istenen,
Sonra;
derinlikti,hiç çıkmak istenilmeyen…
İnce, kısık dudaklıydı;
deyip geçivermek ayıp olurdu ona...
kimi zaman uzun bir senfoni tadında,
bazen bir kuş ötüşü gibi kondururduğu busesi
işte o zaman tanımlanamazdı dudakları
Belki kırmızıydı,
Belki mavi,
Belki de dünyanın hiçbir yerinde tercümesi olmayan sözlerdi...
Bir bebeğin rüyası gibiydi,
masum.
Belki de bebeğin rüyası ona aitti...
İnciten kış soğuğunda okşayan bir esintiydi,
ve kimi zaman 'aşk' tı.
Belki de aşk ona aitti.
01.04.2010
İst
Kayıt Tarihi : 1.4.2010 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.