O'na 2 -Dinmeyen Sızı-

Tutuşur her solukta bu kentin caddeleri,
İçimi çepeçevre örmüşcesine ağı
Bu şairin anlatacak neleri var neleri
Ben tükenenim sana, sen bu gönlün tutsağı

İzleyip gözlerini ardınca dize yazdım
Çözeceksin özlemimi bir sıcak sarılışla
Çok görme ne olur saklayıp yapamazdım
Aşkını şiir şiir yaşıyorum bağışla

Üşüşür katran kara gecelerime düş'ün
Mutluluk turkuazı duygular anıyorken
Hançer gibi ruhuma saplanıyor gülüşün
Seni yaşıyorum ben sensizlik sanıyorken

Buz tutan yalnızlığı avuntunla yorarım
Ne varsa hislerim de hasrete seriyorum
Dalıp gitmelerimle seni burda ararım
Bazen "yanımda sanki" deyip ürperiyorum

Üstünü karaladım yokluğunca her dünün
Şimdi hiçe saydığım belirsiz bir yasaksın
Gizli anılansın hep bense senin sürgünün
Dokunma alazlanan bu ateş beni yaksın

Ne düşününce başka her şey o an kaybolan
Biri bulunmaz bütün kente seni yayacak
Ne sana benim gibi böylece tapmış olan
Ne de böyle içten hiç kimse bakmayacak

Çığlık çığlık haykırırdım isyanını sevmenin
Fakat yazmak istedim dörtlükler satır satır
Sana benzeyen biri kapımdan geçti demin
Bitmek bilmez bir umut, kişiyi o yaşatır

Serpilir o umudum yenilenir aklım da
Dağılır kuşku, hüzün olumsuzluğu eler
Günün sonunda yine biri kalır saklım da
Çınlarken gönül sesi kaybolur mesafeler

Tenime esen rüzgar yanından gelir gibi
Özüm ise telaş telaş anılırken adınla
Kırılan nice heves göğe yükselir gibi
Bütün sana açlığımı bürüsen kanadınla

Benimkisi gönülü hicran hicran kanatmak
Tasayı bırak artık hiç beklentim olmadı
Uğraşım hep kendimi sana savurup atmak
Bir bitenim ben sana, bir sızın kaybolmadı...

21.04.2016