Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Tebrikler çalışmanız harikaydı
ne güzel anlatmışsın? 'oku' 'okul' 'vahy,' veeeee 'o kul'
kutluyorum..
Şiirinizi
begeniyle okudum
Konu harika işlenmiş,anlatımı süper bir çalışma olmuş,kaleminize sağlık hocam, sizi can'ı gönülden kutluyorum,saygılar.
İnsanlık, insana okulda öğretilemiyor... O kul bunun kanıtı işte ...
Kutluyorum sayın Mehmet Çoban.........
Şiirlerin asıl giz'i ,saltça bilinen/bilinmeyen geçmişi değil;yarını anlatmasıdır;yarınlara taşımasıdır insanları.
Bu şiir o anlamda önemli argümanlarla dolu.
Kutluyorum.
Selamlarımla.
Sömürdü insanı, hayatı umarsızca
Efendileşti yok ettiği insanlıkla
******************************************
Şeytan, Nefis, heva ve heves
Dörde karşı kalp alamaz nefes,
Çırpınır çıkamaz göğüs bir kafes
İmtihan çok çetin.
TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER
Muhabbetle selamlar..
Bedri Tahir Adaklı
Tebrikler Hocam insanlık adına çok anlamlı felsefi bir şiirdi okuduğum. Selam ve dua ile, kaleminiz ilhamınız daim olsun...
Kul, bireyde kendini bilmekti
Kullara kulluk etmeden özgürleşmekti
Yaratılmış hiçbir varlığa
Özellikle ölümlü olan insana
Asla hiçbir zaman boyun eğmemekti
İnsana kul köle olup putlarını dikmemekti
..
kul ve Allah...biri ram diğeri maliki yevmiddin...
harikaydı dost..
Bu şiir ile ilgili 9 tane yorum bulunmakta