O Köy, Bizim Köyümüz Şiiri - Cemal Yavuz

“Orda bir köy var, uzakta
O köy bizim köyümüz.
Gitmesek te, gelmesek te
O köy, bizim köyümüz.”(1)

Orda doğduk, orda büyüdük,
Tozlu yollarında yürüdük.
Nice düğünler, bayramlar gördük.
Sevinsek te, üzülsek te
O köy, bizim köyümüz

Hatıralarımız var,
Dağında, taşında.
Kurdunda kuşunda.
Çakır Ali Pınarı’nın başında,
Bir tas su içsek te, içmesek te,
O köy bizim köyümüz.

Ağ taş, Kaya Ardı, Şakşak Kayası,
Erikli, Belen Ardı, Kızıl Obası,
Çocukluğumun hatırası,
Eğri Para’ da, At kilise’de,
Yatsı Tepe, Halipınar’ında
Mal gütsek te, gütmesek te,
O köy, bizim köyümüz.

Tuzlak’ta, koyun tuzladık,
Başyayla’da, yayla yayladık.
Düğünde oynadık,
Cenazede ağladık.
Ağlasak ta, gülsek te
O köy, bizim köyümüz.

Bahar olunca Yeşerir Sivri Dağı,
Tepesinde kurar çobanlar otağı.
Salınca davarı tepeden aşağı,
Çobanın kavalından, en yanık türküleri,
Dinlesek te, dinlemesek te
O köy, bizim köyümüz.

Her yanı yemyeşil ormanlık.
Öndedir; tarım, hayvancılık.
Barajın kenarında alabalık,
Yesek te, yemesek te
O köy, bizim köyümüz.

Tiyeri’de, Dikili’de bizim köyümüz.
Müslüman Türk’tür çok şükür soyumuz.
Çakır Ali Pınarından suyumuz,
Aksa da, akmasa da
O köy, bizim köyümüz.

Soy kütüğümüz orda kazılı,
Her biri, bir mezar taşında yazılı.
Rahmetle ansak ta, anmasak ta
0 köy bizim köyümüz.

Bir fırsat tanıdı devlet baba,
Bir araya geldik hısım akraba,
El birliği ile olduk, artık kasaba,
Otursak ta, oturmasak ta,
O kasaba, bizim kasabamız.
..................................................................................................................... KAYNAK: 1- Ahmet kutsi TACER