O koltuğu
Ben aldım sana. Ben aldım ki
Taş değmesin ayaklarına
Taş değmeyince
Sen de
Halı döşersin
Vatandaşın yollarına.
O koltuğu
Ben aldım sana.
Bu merhamet var ya!
Dayanamadım, yalvarışlarına
Düşündüm
Belki de, alırsın aklını başına.
O koltuğu
Ben aldım sana.
Ne çok istemiştin
Az da, çalmadın kapımı
Sen koltuk al
Gerisini bırak bana
Demedin mi söyle?
O koltuğu
Ben aldım sana
Dişimden, tırnağımdan
Hatta ilaç paramdan
Biriktire, biriktire
O koltuğu aldım ki
Avuçta kalmasın
Ne bit, ne pire.
O koltuğu
Ben aldım sana
Ben aldım ki
İş yapasın,
Aş yapasın milletime,
Ben aldım ki
Bebeler...
Rahat gitsin mektebine.
Fakirin lokması
Yetimin hakkı
İnmesin midene
O koltuğu
Ben aldım sana
Yaslanma
Öyle keyifle arkana.
Devletin borcu var...
Milletin de geçim derdi.
Kapıda da
Her gün zam,
Her gün vergi
Böyle gidersen
Be dostum...
Vereceksin koltuğu geri.
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 00:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atiye Danış](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/01/o-koltugu-ben-aldim-sana.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)