O Kent ve Sen Şiiri - Mustafa Sayhan

Hatırlıyorum..
Uzaklarda bir kent vardı,
O kenti düşündükçe
Beni bir hasretlik duygusu sarardı.
Sen gelirdin aklıma
Yüreğim yanar,gözlerim dolardı
Ağlardım...

O uzak kentte mutluluk vardı,
Orda çiçekler açar,kuşlar uçardı
Sular gürül gürül akardı.
Bir zamanlar o kentte yaşardık
Sabahtan akşama kadar
Sokaklarında koşardık,
Oyunlar oynardık,
Gece olunca gökyüzünde
Kayan yıldızları sayardık.
Ne güzeldi o günler
Geriye dönmüyorki,seneler.

Sonra bir gün sen gittin
Gidişinle herşey bitti
Kuşlar uçtu,terketti, o kenti
Yalnızlığa büründü o kent, o sokaklar
Ve ben sensizliğe alışamadım
Hasretinle yandı yüreğim
Gece karanlıklarında
Attım kendimi sokaklara..
''Necip Fazıl'' gibi
Yalnızlık şiirleri okudum kaldırımlara
Ve birgün başım alıp gittim
O kentten çok uzaklara...

İşte şimdi yine
Yapayalnız,uzak bir şehirde
mechullere dalmış
O kenti düşünüyorum.
Sen geliyorsun aklıma
Gözlerim doluyor,ağlıyorum...
(21.04.2007)