Yavaş adımlarla yürümeye başladığım şehrin sokaklarında insanları seyrediyorum, hepsinin yüzü ölesiye asık.
Bulutlarda matem havası
ve asık suratlı insanların üzerine boşalmak üzereler
ve bu lanet olası kalabalıkta bir şeyler eksik.
Mutlaka eksik olan bir şeyler var, sen yoksun..
Nasıl gittiğini bilmeden sana yürüyorum
soğuk bir ter vücudumdan çıkmaya çalışırken
yarmaya çalıştığım kalabalık seni söylüyor
o gitti hey! nereye?
Acıyan bakışlara aldırmadan koşmaya çalışıyorum
buralarda olmalısın, sen bu şehirden gidemezsin.
ben buradayım ey gidişiyle şehri boşaltacak adam, ben buradayım
Hangi şehir seni böyle alan,
hangi şehir sana gözlerimi unutturacak?
Ve şehir boşaldı...
Kalabalık bakışlarını üzerimden ayırmamasına rağmen
şehir boşaldı..
Çünkü; şehrin rakımıyla oynayan o tek kişinin göçüne hazırsız yakalandım
o kalbimden taşındı
Kayıt Tarihi : 4.8.2011 22:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!