Hani kalabalık hayatında kendini yapayalnız hissedersin,
Hani birden hiçbir şeyden zevk almaz
Ve zaman zaman hıçkırıklara boğulursun,
Gözyaşların anlamsız yere yağmur gibi dökülür gözbebeklerinden,
Gözlerin en uzaklara dalarak anlamsız düşünür
Ne düşündüğünü bilmeden,
Kaçmak istersin çoook uzaklara fakat
Kaçış çözüm olmaz yalnızlığına.
Çevrendeki 3-5 dost yetmez içini ferahlatmaya.
Ailen her zaman anlasada seni çıkış yolu bulamaz yalnızlığına.
Sevgilin hal ve hareketlerini anlamsız bulup umursamaz seni
Sadece ‘neden’ diye sorar.
Alkol sadece içtiğin anda unutturur acını
Bazende daha bir yalnızlığa sürükler seni.
Sigaran her zamanki gibi yanındadır
Ama çare olmaz derdine.
Şarkılar eski anılara ve derinliğe sürükler
Ve işte en başında dediğim gibi hiçbir şey ilaç değildir hastalığına.
Vee ben o kadar yalnızım ki! ! !
Kayıt Tarihi : 12.6.2011 23:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!