Unutmanın bir ilacı var mıydı?
Yar demiştim ben sana sıcağın ikimizi kavurduğu bir günde..
Yüreğimdeki tek yara olup gittin sen!
Söylenmesi gerekenleri değil de,
kendi payına düşenleri söylemiştin sadece..
Bitti demiştin..sence bitmişti de ya bence?
O kadar yalanın içinde hangisi gerçekti yaşadıklarımızın?
Yok olanı var etmeyi nasıl bu kadar iyi becerebiliyordum..?
Yoktun işte..neden göremiyordum..
Haklıymışsın! Gitmek en kolayıymış evet..
Yanıma sadece kendimi alacağım bavulumla çekip gitmek!
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 23:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!