Kepek tükenince vaden dolunca,
Fazla böbürlenme kendi halince,
Azrail gelipte kapı çalınca,
O kadar kolaymı ölümden kaçmak.
Al başına çal hamı hamamı,
Götüremez dünyada kalır tamamı,
Ölünce görebilsem şekli sımamı,
O kadar kolaymı ölümden kaçmak.
Bitmez dramlarla hayat bir roman,
Vade doldu ömür bittiği zaman,
Yalvarsanda azrail dinlemez aman,
O kadar kolaymı ölümden kaçmak.
Bu dünyaya aklım sardı saralı,
Gelenler hüzünlü giden yaralı,
Olsa bile bu alemin kralı,
O kadar kolaymı ölümden kaçmak.
Bu dünyada herkes ölür sonunda,
Belli olmaz her an gelir anın da,
Hayır işle sevap götür yanında,
O kadar kolaymı ölümden kaçmak.
Veysel der ki; Kaçsa nasıl kaçacak,
Herkes sırat köprüsünden geçecek,
Öldüğün gün dostların kefin biçecek,
O kadar kolaymı ölümden kaçmak.
Kayıt Tarihi : 28.6.2013 09:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!