O kadar güzel sevişiyorduk ki

o kadar güzel sevişiyorduk ki;
o düşlüyordu,
ben düşlediklerinden öpüyordum...
ve hiç incitmeden,
bırakmadan dudaklarımın üstünde izini...
o kadar güzel seviyordum ki;
"sen güzel seviyorsun" dedi.
nasıl güzel sevilirdi bir kadın,
kendi biliyordu aslında...
aşkla severken,
canını nasıl yaktıysam
"bütün erkekler" dedi "aynıymış meğer".
üstelik de sormuştum:,
yazmışmıydı hiç bir erkek
gözlerine böyle tek bir şiir...
oysa ben ona:
sana dokunmadan, uzaktan,
satır satır bütün şiirlerimde,
bin yıl sevebilirim böyle demiştim...
evet; dedilerse bütün erkekler böyle,
haklısın, hepsiyle aynıyım ben de...
keşke ben de diyebilseydim sana:
bütün kadınlar aynısınız diye.
ama kahretsin, değilsin işte...
yazmadı ki bana senin gibi,
hiç bir kadın, iki satır bir şiir...