Birini görürsen, sarhoş ve ayyaş,
Beliğini yitirmiş, eriyor yavaş yavaş,
Her önüne geleni, sanıyor sırdaş,
İşte o sefil perişan, benim arkadaş.
Birini görürsen, boynunu bükmüş,
Rengi gül gibi, sararmış solmuş,
Dünayaya geldiğine, pişman olmuş,
İşte o sefil perişan, benim arkadaş.
Birini görürsen, bir mezar başında,
Ellerini açmışsa ayak ucunda,
''Sensiz yanlızım''yazıyorsa taşında,
İşte o sefil perişan, benim arkadaş.
Kayıt Tarihi : 20.8.2001 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!