O Işık Şiiri - Günhan Aras

Karanlığın içinde kaybolmuş
Düşüyordu,etraf karanlık ve soğuk
Düşerken sürekli keskin birşeylere çarpıyordu
Canı acıyor,ama sesini çıkarmıyordu
Gözlerini kapattı artık nereye gittiğini bilmeden
Bir anda yüzünde sıcaklık hissetti
O soğuk karanlığın içinde
Açtı, kamaşı verdi gözleri
Aydınlandı heryer, vücudunu onun sıcaklığı sarmıştı
Koşmaya başladı, o sıcaklığın kaynağına gitmeliydi
Koşarken o karanlık soğuk hava
Pembe güllere bıraktı yerini
Burcu burcu kokuyordu heryer
Artık bırakmamalıydı onu
Sıkıca sarılmalıydı ona
Ama uzaklaşıyordu sanki
Yinede koştu koştu..
Bir anda etraf karardı yine
Noldu o ışığa,neden gitti
Neden, haykırıyordu karanlığın içinde
Heryeri soğuk bir hava bastı üşüyordu
Sebep aramak için koşuyor
Çarpıyor,sert keskin anlayamadığı nedenlere
Canı acıyordu ama bulmalıydı
Cevabı olmayan nedenleri..