O sabah mı çıkmıştın, bir gün önce mi
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Devamını Oku
Bir bıçağın ağzında yürür gibiydin
Demirlerin soğukluğu soluk dudaklarında
Gözlerinde karanlığı dar hücrelerin
Seni görür görmez özgürlüğümden utandım
Söyle ne içersin, çay mı kahve mi
Ben yokken, kardeşim yokken
Ablalarımız da yokken
birgün sizin kadar birikebilmek sizin kadar coşabilmek umuduyla.Yorum yapmak ne haddime .Ağzı açok bir hayranım sadece...Saygılarımla..
Şiir , deneme , roman....
Hepsi de yaşam tanıklıklarımızı aslında kağıtlara dökmek , bugünden kendimizden bir iz bırakırken beyaz sayfalara , aslında bir insanlık tarihi kesitini aktardığımız bilgisi ile yazmak yazmak isteği yükselen her gün.
Amma da garip bir cümle oldu değil mi, kurulumu açısından:)))
Ancak şimdi, biçimci davranıp sonradan düzeltme, toparlama yapmadan aktarmak, istedim ve olduğu gibi bıraktım cümleyi. Çünkü o kadar farklı şeyi içiçe düşündürdü ki şiir, çıkıverdi klavyeden düşünme hızında içiçe kelimeler.
Aileler, ailelerimiz.
:)
sevgilerimle
aynur özbek uluç
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta