Çıkarken kapıdan hiçbir şey olmamış gibi,
Aslında çok şeyler oldu, o günün sabahı.
Yıkıp duvarlarımı, ezerken içmdeki kini,
Yep yeni şeyler oldu, o günün sabahı.
Bu kapıdan bir gün böyle sessiz sedasız,
Gidecektim demek, isteyerek umarsız,
Ve geriye bakmadan, la selam, vedasız,
Acayip şeyler oldu, o günün sabahı.
O sabah anladımki, güneş yakıcı değilmiş,
O sabah anladımki, hayat sıkıcı değilmiş,
O sabah anladımki, cezben çekici değilmiş,
Garip şeyler oldu, o günün sabahı.
Güllere gülümsemedim eskisi gibi zoraki,
Tebessüm edip geçtim, içten ve hakiki,
Senden daha vefalı belki daha sonraki,
Gülünç şeyler oldu, o günün sabahı.
Demekki beni senelerdir sen sömürmüşsün,
'Bak cayarım' diye boşa ürkütürmüşsün,
Esasında elmas değil sadece kömürmüşsün
Anlamlı şeyler oldu, o günün sabahı.
Hoşçakal ey benim hoyrat benliğim,
Kapandı artık bütün müstehcenliğim,
Söküp attım gayrı, yoktur senliğim,
Necip şeyler oldu, o günün sabahı.
11-11-2009/Aachen-Almanya
Kayıt Tarihi : 15.3.2010 14:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!