O Günün Sabahı Şiiri - Efe Orkun Hançerli

İşte bu,
Bu benim yalnızlığım
Benim karnavalım
Yalvarışım…
Biraz karanlığım
Karanlıkta aydınlığım
İşte bu,
Yüreğimde tuttuğum sırlarım
Gözyaşlarım
Ben olduğum zamanlarım
Bu benim Aralığım
O günün sabahı, ilk uyandığım
Gökyüzü yine düne uzak
Geceler hep ıssız ve çıkmaz sokak
Tenimde bir şairin, elli ayrı tonu
Ve her birinde bir başka aşkın sonu
İşte bu benim, hayata başka oluşum
Biraz oluşum, başka bakışım
İşte bu, sabahsız bir kıraathanede
Bir kış güneşi ile yazdığım
Bir akşam vurgunu, demli bir şiir
Bu, vakti tükenmiş aşksız rengim,
Ellerim, bir çay daha döken
Kurumuş bir sedef çiçeği
İşte bu,
Sonbaharın sonu
Son dokusu
Sonsuzluğum
Uyanışım
Son okunuşum
Kasımpatı aşkların vuku bulduğu bu yerde
Tek başına, ne beklediğimi bilmeden
Sırf yalnızlığa sunduğum binlerce kar tanesi
Ve her biri bin parça halde geceyi renklendiren
Biraz olsun hâlimi sorarlar diye belki
Bahara biriktirdiğim bir çiçekti

Gelip geçiciyiz hepimiz.
Ben gibi,
Sen gibi,
Biz gibi…
Bir gün olur duyarsınız sesimi
Geç kalınmışlık hissi…
Gelmiş, ve geçmiş dersiniz.