O Günleri Özledim Şiiri - İbrahim Düğer

İlkbaharda çayır çimen ot vardı,
Peynir yoğurt kaymak ile süt vardı,
Burcu burcu kekik kokan et vardı,
Kekik kokan o etini özledim.

O zamanlar sıcak geçen yaz vardı,
Koyun kuzu sürü ile yoz vardı,
Harmanında duman ile toz vardı,
Tınasının dumanını özledim.

Ahırlarda öküz eşek at vardı,
Ara sıra bunları yir gurt vardı,
Her kapıda bir kaç tane it vardı,
İtlerinin o sesini özledim.

Her tarafta bu melanet dert vardı,
Sinek vardı pire vardı bit vardı,
İlaç yokdu olsa bile gıt vardı,
İlaçlardık o günleri özledim.

Senet sepet yokdu sade söz vardı,
O zamanlar gerçek vardı öz vardı,
Ödemenin tarihinde güz vardı,
Borç öderdik o günleri özledim.

Eskilerden çok kar yağar kış vardı,
Kar kürürdük her gün bize iş vardı,
Yaban kazı ördek ile kuş vardı,
Av yapardık o günleri özledim.

Bağ ve bosdan bahçelerde dal vardı,
Çeşit çeşit çiçek vardı gül vardı,
O zamanlar hiç şekersiz bal vardı,
Çiçek kokan ballarını özledim.

Irmak iken kayık vardı sal vardı,
Kırşehire geçilirdi yol vardı,
Baraj geldi masmavi bir göl vardı,
Yüzer idik ben o gölü özledim.

Düğünlerde davul zurna saz vardı,
Oynarlardı köçek ile kız vardı,
Uzun hava bozlağında haz vardı,
O günlerin türküsünü özledim.

Odalarda sedir dolap raf vardı,
Otururduk ayrı ayrı saf vardı,
Söz varıdı sohbet ile laf vardı,
Odaların sohbetini özledim.

O günlerde bereket var tat vardı,
Edep ile saygı sevgi ut vardı,
Kalpten kalbe yol varıdı hat vardı,
O saygıyı o sevgiyi özledim.

İbrahim der insanımız mert olur,
Yiğitlerin huyu biraz sert olur,
Dosta güven düşmanına dert olur,
Ben Bekdiğin insanını özledim.